Selamlar olsun sizlere yüce sezar. Imm, yanlış geldik sanırım birazcık. Selam olsun sizlere güzel insanlar! Oldu mu şimdi? Neyse canım, olduğu kadar olmadığı kader, demişler. Bu yazıda renkli bir Pendekit var karşınızda. Karamsarlığı bir kez olsun bir kenara koydum. İçim dışım karamsarlık doldu ve ben kanser olmaktan korkmuyor değilim. Bu gidişle olmayacağımın garantisini de veremem; zorla oldurtuyorlar.

Birkaç değişiklik yaptım bloğumda. Ben oldum olası sadeliğe önem veren bir keratayım. Yalnız kerata sevimli anlamında kullanıldı. Lütfen yanlış anlaşılma olmasın. Temayı tamamen sade hale döktüm. Gören de temayı ben yaptım sanacak ama yapmış kadar oldum arkadaş. Kolay mı istediğin temayı şak diye bulmak? "Hiç!" diye gelen çığlıklar kulağımı uçurdu, seviliyorsunuz. 💙 Eski temada renk açık mavi ve beyaz ağırlıklıydı. Sadeliği seviyordum fakat mavide de bir renklilik vardı. Ben hayatı durgun seviyorum. Bu yüzden bloğumunda beni yansıtması gerekiyor. Köküne kadar sadelik be!

Temada birkaç değişiklik yapmam gerekiyor. Onun dışında dört dörtlük olduğunu düşünüyorum. Buraya uzun süredir uğramıyordum. Ekim ayına girdiğimizden beri ikinci yazım oldu bununla birlikte. Arttırmak istiyorum ama ne yazacağımı bilmiyorum. Bugün yazasım tuttu işte. Normalde sadece kitap yazıyordum. Derslerden pek vakit kalmıyor zaten yazmaya. Akşamdan akşama az az vakit ayırmaya çalışıyorum ona buna. Sosyal hayat zaten sıfır. Bir iki yıl sonrasında mezun olacağım işte. Okul, sabrı öğretmekte beş yıldızlı bir otel. O yorucu okulun bitmesine 5 dakika kala heyecandan kıvranıyorsun, gören okulun tamamen bittiğini sanar. Sadece o günün dersi bitmiştir.

Ben daha çok okula öğrenci olarak değil de işçiymişim gibi gidiyorum. Adamı öğrenci yerine koymuyorlar çünkü. Her gün 10 saat, hiç ara vermeksizin kısır bir döngü içerisinde hapsedilmiş bir halde. Diğer ülkelerin eğitim sistemine baktığımda kafayı yiyorum; yememek de elde değildir zaten. Bu yüzden yazılarım eğitim sistemine ithafen eleştiriler yapıp sitemler diziyorum. Meslek lisesine gitmek büyük bir zaman kaybı. İki senem kaldığı için sabrediyorum sadece. Bir meslek aldığın falan da yok hani. Bir halt öğretmeyecekler, öğrettikleri şeyler ileride bir işine yaramayacak. O yüzden eğer çocuğunuz hala ortaokuldaysa ve bu sene sürekli değişen sınav sisteminin deneğiyse onu meslek lisesine vermek en son tercihiniz olsun.

Sürekli yalan söylemekten sıkıldım. Yazının başında karamsar olmayacağım demiştim ama yine içimi bir karamsarlık kapladı. Belki de beni mutlu eden müziğin sona ermesindendir. İnsanı mutlu eden şeyleri bilmesi güzel. İnsanlar daima kendini mutlu eden şeylerin çevresinde kalmalı bence. Mutlu olun. Mutlu olmak paha biçilmezdir.

Son olarak da sizden bir ricam var. "Yine ne isteyecek acaba gereksiz velet?" Şey... Sert olmadı mı ya bu sence de biraz? Tamam tamam, biliyorum ben seni. Böyle şeyler demezsin sen. 😏 Tema hakkında görüşlerini yorum kısmına alabilir miyim sevgili bloggercığım?