Bu yazı devamında ara ara ülkemizdeki eğitim sistemiyle karşılaştırmalar yapılarak iyi bir çocuğun nasıl iyi koşullarda yetişebileceğini gözlerimiz ile görüp, yanlışlardan pay çıkartacağız. En azından böyle umuyoruz. Okulu bir hapishane olarak değil de eğitim yuvası olarak görmeyi umuyoruz.

#1 - Az saat görme, çocuğu erken yaşta bunalıma sokmama gayreti.


Bizim eğitim sistemimizin aksine orada 4 saat ders işleniyor ve öğrenci eğlenerek öğreniyor. Bizim eğitim sistemimize bakacak olursak sabah yediden akşam beşe kadar, sabah sekizden akşam beşe kadar, sabah yediden üçe kadar, sabah sekizden dörde kadar, sabah bilmem kaçtan akşam bilmem kaça kadar...

Bir öğrenciyi sıkmayacaksın. Bilgiyi kendi isteğiyle öğrenecek. Bizim eğitim anlayışımız tam olarak: Öğrenci müfredattaki konuyu zorla öğrenip sindirsin, zamanı geldiğinde de okuldan çekip gitsin.

Öğretmenlik anlayışı zaten yok. Küfür, hakaret edip ortalıkta öğretmenim diye gezinen öğretmenleri tanıyorum. Bu öğretmenler genellikle meslek liselerinde oluyor. Ne bir şikayet etmeye yüreği yeten insan var ne de bunları fark eden bir veli var. İdare-öğretmen anlayışı zaten mevcut. Birbirlerini ele vermedikçe onlardan kralı yok.

Finlandiya'da günlük ortalama 4 ders saati olduğu ve öğrenciyi sıkmadığı için okulun kapanmasına üzülen öğrencilerin olduğunu burada kocaman yazmamıza hiç gerek yok herhalde. 

#2 - Sınav derdi yok.


Bizim eğitim sistemine bakarsak kalıplaşmış bir cümle olarak "İyi bir net çıkaramazsan seneye bakmak zorundasın." karşımıza çıkıyor. Finlandiya'nın eğitim sisteminde ise bu kalıp bir kalıp değildir. Öyle bir cümle yer yüzüne çıkmamıştır. Olamaz yani.

Bizde gelecek bir sınava bağlıyken bu sıkıntı o eğitim sisteminde yok. Sınav olmayınca haliyle genç yaşta stresten saç beyazlaması, kaybetme korkusu ve fazlası yok. Bu yüzden dünyanın en başarılı eğitim sistemlerinden birinde yer alıyorlar.

#3 - Servis diye bir şey yok.


Herkes evine yakın okula gittiği için orada servis diye bir şey bulunmuyor. Öğrenciler okula ya yürüyerek ya da bisiklet ile gidiyorlar. Böylece erken yaşta sorumluluk sahibi olmayı da öğrenmiş oluyorlar.

#4 - Egoist öğretmen diye bir kavram yok.


Türkiye'de öğretmenlere bakacak olursak havasından geçilmiyor. Öğrenci başarısız olduğunda kendisinde bir sıkıntı yokmuş gibi suçu öğrencide buluyor. Finlandiya'da öğretmenler haftada mutlaka belirli süreler içerisinde hizmet eğitimine katılmak zorundalar.

#5 - Müfredat üstünlüğü yok.


Bizim eğitim sistemine şöylece bir bakacak olursak müfredat ders kitaplarını ve derslerin ağırlığını ya da kolaylığını belirliyor. Fakat orada müfredat çok iyi bir düzende işleyip sık sık değişme gereği de duyulmuyor.

#6 - Finlandiya'da okullar, öğrencilerin rahat edebileceği şekilde yapılıyor.


Türkiye'de rahat etme mantığı "Beni rahatla dinle." cümlesinden ibaretken Finlandiya'da bu böyle değil. Bina ve içindeki her şey, öğrenci sanki evindeymiş gibi hissi verecek şekilde tasarlanmış ve en önemli amacı öğrenciyi rahat ettirmek olarak amaçlanmış.

#7 - Ödev ve benzeri şeyler yok.


Türkiye'de çocuğa velisi ödevi olup olmadığını sorar. Öğretmen ödev vermedi, denildiğinde öğretmene neden ödev verilmediği sorulur. Fakat Finlandiya'daki eğitim anlayışında ödev diye bir kavram yok.

#8 - "Sıranda otur, ayakta gezme, ses çıkarma." diye bir şey yok.


Türkiye'de bir sınıf sessizse öğretmen takdir edilir. O sınıftaki öğrenci susuyorsa öğretmenin başarısı sayesinde değil, öğretmen susmaya zorladığı içindir. Ayrıca "ayakta gezme," diye bir şey de yok. Finlandiya'da öğrenciler dersin huzurunu bozmayacak şekilde rahatça hareket edebilmektedir.