Merhaba dostlarım, ben Pendekit. İlk defa böyle bir giriş yapıyorum. Daha önce hiç böyle bir giriş yapmadım. Acaba neden yapmadım, bilinmez. Ben bundan sonra böyle giriş yapmalıyım bence. Değil mi ya, ben çok sevdim. Çok iyi bence. Neyse, şimdi böyle konuşuyorum da konuyu unutacağım. Hiç uzatmak istemiyorum işte bu yüzden girişi.

Ne zamandır yazmaya çalışmıyorum. Yazmıyorum yani, bloğun varlığını unutmuşum. İçimde böyle bir yazma aşkı vardı, artık öldü. Ne bileyim artık üşeniyor da gibiyim. Öyle işte ya. Kişisel blog diye açıyoruz ama içine her bir haltı koyuyoruz. Sonra işin içinden çıkamıyoruz ve bloğu çöp haline getiriyoruz.

Ben bu bloğu çöp haline getirmek istemiyorum. Biraz farklı hissediyorum bak şimdi. Ehm, geldi mi acaba az gaz falan? Geldi geldi, gelmez olur mu hiç! Daha iki kilometre öteden hissettim geldiğini. Yakın bir zamanda kategorileri yeniden düzenlemek istiyorum. Aslında yakında falan değil. Hemen şimdi düzeltmek istiyorum da yapmayacağımı biliyorsun. Doğamda üşengeçlik var. Yavaş yavaş işte. Yoruldum be moruk, diyeceğim saliseyi biliyorum ben.

Yazıyı uzatınca birden ne yazacağını şaşırıyorsun. Ne yazacaktım ben? Ha, beyaz ışık mı o? Dur dur, al işte gördün mü? Beyaz ışık geldi işte. Yazı sonu geldi. Hadi dostlar, Pendekit küçükten kaçar; siz de Pendekit'in arkasından bakar. 😤