Hey, nasıl gidiyor? Ben Pendekit! Duyuyorum birtakım sesleri... "Aa, o da neymiş? Yenir mi ki? Pende mi kit?" Evet, Pendekit. Maalesef ki bu bir yiyecek falan değil, şansına küsmeni istemem ama birazcık küseceksin artık.

Pendekit benim takma adım diyebilirim. O benim bir parçam. Onsuz ben bir hiçim. Hani tabakta son bir lokman kalır da yemeye kıyamazsın ya. Hah, bu da benim için öyle bir şey işte. Pendekit'in bir anlamı falan yok. Uydurdum gitti yani.

Şimdi sen merak ediyorsundur. Bu blogda ne paylaşılacak, ne edilecek falan filan diye... Öyleyse bu sorunu sonsuza dek gömeceğim. Bu benim kişisel bloğum. Bir kişisel blogda aradığın şey eksiğiyle fazlasıyla burada yer alacak.

Burada seninle iyi anlaşacağımı biliyorum. Ben herkesle iyi anlaşırım. Seninle de iyi anlaşacağımdan hiç şüphem yok. Pek yakında, her yazıda görüşmek üzere... Sağlıcakla kal, terli terli de soğuk suya vurma kendini. İşte, vedalar ve vedalar... Hiçbir şekilde bitmeyen vedalar. Görüşürüz!